Różne odmiany konopi

Istnieją trzy podstawowe odmiany konopi indyjskich, każda w innym kształcie i rozmiarze. Pierwsze dwa – sativa oraz indica są najczęściej uprawiane, a trzeci – ruderalis jest odpowiednikiem dzikiej odmiany konopi.

Najłatwiejszym sposobem, aby zobrazować różnice pomiędzy poszczególnymi odmianami jest myślenie o nich jak o roślinach cytrusowych : pomarańczy, cytrynie, kumkwacie. Nikt by nigdy nie pomylił jednego z drugim, nawet jeżeli wszystkie są cytrusami i mają mnóstwo podobnych cech.

Od strony wizualnej, można odróżnić je od siebie poprzez ich rozmiar oraz kształt liści. Liście indici są często szerokie, szczególnie w porównaniu do liści sativy, które są cieńsze oraz dużo węższe. Rośliny sativy są również wyższe oraz mają długie gałęzie. Ruderalis jest najbardziej „dziko” wyglądającą odmianą, z niezbyt liczną ilością liści i kwiatów. Wśród odmian istnieją również różnice w wysokości zawartości tetrahydrokanabinolu (THC) i kannabidiolu (CBD).

Konopie indyjskie: Przetrwanie najsilniejszych

Marihuana jest powszechnie uważana za bardzo łatwą w uprawie – dlatego nadano jej miano „chwastu”. Uprawa wymaga bardzo niewielkiej interwencji człowieka. Jako zioło, nie ma potrzeby modyfikacji genetycznej, rośnie szybko i dobrze bez pestycydów lub herbicydów oraz potrzebuje znacznie mniej wody niż inne rośliny, trzeba również dodać, że praktycznie bez nawozu. W większości klimatów konopia jest uprawiana w ciągu trzech/czterech cykli uprawnych i nie wymaga rotacji.

Odmiany konopi są często krzyżowane przez plantatorów, po to, aby skupić się na danej właściwości, czy to na zwiększeniu zawartości THC w roślinach marihuany lub zmniejszenie go w roślinach konopi. (Eksperymentowanie jest szczególnie powszechne wśród plantatorów marihuany).

Zdolności przetrwania oraz adaptacji tej rośliny są niezwykle ważne przy rozważaniu zastosowania przemysłowego, takiego jak między innymi żywność, bio paliwa, produkcja papieru, odzieży.