Automatyczne nawadnianie roślin marihuany.
Uprawa marihuany z automatycznym nawadnianiem.
Uprawa marihuany to sztuka, w której każdy hodowca wykorzystuje swoje najlepsze techniki i wiedzę, a także różne urządzenia do uprawy, które mogą pomóc w zarządzaniu środowiskiem uprawy lub, jak w tym przypadku, w automatycznym nawadnianiu roślin marihuany.
Okres uprawy marihuany wynosi około 3 miesięcy, z czego pierwszy miesiąc przeznaczony jest na wzrost wegetatywny roślin, a co najmniej kolejne 2 miesiące na kwitnienie. W tym czasie rośliny wymagają podlewania i nawożenia co kilka dni, więc nawadnianie staje się powtarzalnym zadaniem, które może zmęczyć wszystkich oprócz najbardziej oddanych hodowców, zwłaszcza gdy czas jest na wagę złota.
Ręczne lub automatyczne nawadnianie w uprawie marihuany.
Prawie każdy hodowca rozpoczynający uprawę marihuany zazwyczaj nawadnia ręcznie, ale jak można uprościć to zadanie?
Wielu hodowców woli podlewać ręcznie i może być nieco niechętnych do stosowania automatycznych systemów nawadniania, ale kiedy użyje się ich po raz pierwszy, nie ma już odwrotu. Automatyczne nawadnianie daje nam więcej wolnego czasu na sprawdzanie roślin lub poświęcenie się innym zadaniom.
Automatyczne nawadnianie może być tak proste lub tak złożone, jak tylko chcemy, w zależności od wymagań każdego hodowcy i aspektów, które chce kontrolować, takich jak pH lub EC. Podlewanie każdej rośliny taką samą ilością wody, przy użyciu krótkich nawadniań, oznacza, że rośliny będą dobrze odżywione, zachowując wysoki poziom natlenienia korzeni i zapobiegając ich nadmiernemu wysychaniu lub zalewaniu wodą.
Zobaczmy, jak automatyczne nawadnianie może działać w przypadku marihuany:
Nawadnianie kroplowe w uprawie marihuany
Automatyczne nawadnianie kroplowe jest najprostszą i najbardziej użyteczną metodą, a także najłatwiejszą do kontrolowania, ponieważ oprócz możliwości montażu dostosowanego do potrzeb, istnieje również możliwość zastosowania regulowanych kroplowników dla roślin, które piją mniej niż inne.
Wszechstronność tego rodzaju nawadniania
sprawia, że jest to opcja warta rozważenia. Istnieje szeroka gama produktów, które można dostosować do potrzeb każdego hodowcy, takich jak: liczba roślin, powierzchnia uprawna w m2, nawadnianie pionowych ścian, ilość wody na minutę, regulowany przepływ itp.
Zobaczmy przykład:
W tym przypadku przeprowadzono uprawę metodą SOG, w której 36 roślin na m2 uprawiano w zamontowanym systemie nawadniającym przy użyciu następujących elementów:
1- Rura nawadniająca 16 mm.
2- Łączniki kolankowe 16 mm.
3- Zaślepki 16 mm.
4- Łączniki T 16 mm.
5- Wąż 16 mm.
6- Pompa wodna 700 l/h.
7- Kroplowniki 40 ml/min.
8- Cyfrowy timer programowalny co do minuty.
9- Zbiornik na odżywki 90 l.
10- Taca do uprawy z drenażem.
11- Pompa powietrza z kamieniem dyfuzyjnym.
Dzięki zbilansowanej diecie i dokładnemu nawadnianiu w fazie wegetacyjnej można zaobserwować równomierny wzrost wszystkich roślin. W tym przypadku początkowo nawadnianie trwało od 30 do 40 sekund, było uruchamiane ręcznie, a następnie zautomatyzowano je za pomocą cyfrowego timera, aby w jak największym stopniu regulować ilość wody i składników odżywczych.
Rozwój korzeni tych roślin jest gwałtowny, a ich wzrost od samego początku bardzo intensywny. Ta żywotność wynika z odpowiedniej wilgotności i stabilnej suchości podłoża w fazie wegetacyjnej. W tym przypadku zastosowano trichodermy, aby uzyskać większą i szybszą kolonizację strefy korzeniowej, a także poprawić wymianę jonów między podłożem a korzeniami, co pozwala na lepsze przyswajanie składników odżywczych przez rośliny marihuany.
W tej konfiguracji woda nawadniająca jest odprowadzana, co oznacza, że nie jest odzyskiwana i ponownie wykorzystywana po opuszczeniu zbiornika z substratem odżywczym. W recyrkulacji można stosować włókno kokosowe, kulki gliniane, wełnę mineralną i ogólnie wszystkie podłoża hydroponiczne, ale zaleca się odprowadzanie roztworu, aby uniknąć zmiany składu roztworu odżywczego w zbiorniku, w szczególności w przypadku włókna kokosowego, wełny mineralnej i gleby.
W przypadku recyrkulacji w wełnie mineralnej lub kulkach glinianych podczas podlewania woda spływająca z otworów drenażowych w podstawie doniczki może rozpuszczać sole osadzone na doniczce lub tacy do uprawy. Jeśli sole te zostaną zmyte z powrotem do zbiornika, mogą podwyższyć przewodność elektryczną i zaburzyć poziom pH.
To samo dotyczy gleby lub włókna kokosowego – lepiej jest nawadniać w celu odprowadzenia wody niż odzyskiwać spływającą wodę, ponieważ sole mogą zaburzyć stabilność roztworu odżywczego w osadzie, co później wpłynie na rośliny. Ponadto małe cząsteczki podłoża mogą zatykać pompę wodną lub rurki nawadniające.
Konfiguracja automatycznego systemu nawadniania
Aby rozpocząć montaż automatycznego nawadniania, musimy dokładnie określić powierzchnię, jaką zajmie uprawa oraz liczbę roślin, które będą uprawiane, co pomoże nam oszacować wielkość potrzebnej pompy, ilość kroplowników oraz rozmieszczenie głównych i dodatkowych odgałęzień rur nawadniających, a także miejsca połączeń za pomocą kolanek i trójników.
Jako przykład posłużymy się typowym przypadkiem, w którym 16 roślin na m2 znajduje się w doniczkach o pojemności 7 l z podłożem w postaci gleby. Jakie materiały są potrzebne i jak rozplanować przestrzeń do nawadniania w szafie o powierzchni 1,20 m2?
Przede wszystkim mamy namiot do uprawy o wymiarach 1,20 m x 1,20 m grow tent z tacą do uprawy o powierzchni 1,20 m2 i 16 roślinami oraz zbiornikiem o pojemności 90 l, który można pozostawić na zewnątrz lub umieścić w namiocie pod tacą. Jeśli jest wystarczająco dużo miejsca i aby ułatwić napełnianie zbiornika, lepiej pozostawić go na zewnątrz namiotu do uprawy, a jeśli w pomieszczeniu nie ma wystarczająco dużo miejsca, można go umieścić wewnątrz namiotu.
Teraz, gdy taca i zbiornik są już na miejscu, możemy przyjrzeć się rozmieszczeniu doniczek i szkicowi układu systemu nawadniającego. W tym przypadku wspomnieliśmy już, że będziemy mieli 16 roślin na m2, a najbardziej logicznym sposobem na zmieszczenie wszystkich 16 roślin jest użycie 4 rzędów po 4 rośliny w każdym.
Zobaczmy, jak krok po kroku złożyć system nawadniania.
Linia główna: Jest to rura nawadniająca, w tym przypadku o średnicy 16 mm, która jest podłączona do pompy umieszczonej wewnątrz zbiornika. Aby podłączyć linię główną do pompy, użyto kawałka węża o średnicy 16 mm (takiej samej jak rura nawadniająca) oraz trójnika, który łączy prawą i lewą stronę linii głównej. Linia główna biegnie w tym przypadku poziomo, tak aby odgałęzienia pomocnicze biegły pionowo.
Linie pomocnicze: Są to rury nawadniające, również o średnicy 16 mm, odgałęzienia podłączone do głównej linii poziomej. Liczba odgałęzień pomocniczych zależy od liczby doniczek i ich rozmieszczenia w przestrzeni uprawowej. W tym przypadku potrzebne są tylko dwie linie pomocnicze, z których każda zasila dwa rzędy doniczek, łącznie 8 doniczek na linię pomocniczą. Aby podłączyć odgałęzienie pomocnicze do linii głównej, można użyć kolanek lub trójników, w tym przypadku potrzebne są 2 kolanka 16 mm.
Zaślepka: Końcówka, jak sama nazwa wskazuje, jest nasadką, która jest zazwyczaj montowana na końcu odgałęzień pomocniczych, aby zapobiec wyciekom wody i wytworzyć ciśnienie wody, które umożliwia jej wypływ przez mikrorurki i kołki kroplujące.
Pompa wodna: W tym przypadku wystarczy 700 l/h, aby zasilić 16 doniczek uprawnych. Przy wyborze pompy nawadniającej, oprócz wydajności w litrach na godzinę, należy wziąć pod uwagę wysokość podnoszenia, czyli odległość, na jaką pompa musi podnieść wodę w pionie. Jeśli uprawiamy rośliny na poziomie gruntu, nie ma problemu, ale jeśli wysokość uprawy przekracza 1 metr, musimy poszukać pompy o wysokości podnoszenia 1,5 m. Pompa jest podłączana do węża, aby przepychać wodę przez kroplowniki.
Mikrorurki i kroplowniki lub kołki: Część łącząca gałęzie drugorzędne z roślinami. Mikrorurka umożliwia ograniczony przepływ wody od 40 do 60 ml na minutę, co pozwala na doskonałą kontrolę nawadniania. Kroplowniki lub kołki są przymocowane do mikrorurek za pomocą wewnętrznego gwintu, który je łączy, i wbijane w podłoże w doniczce, aby woda mogła dotrzeć do rośliny.
Cyfrowy timer w minutach: cyfrowy timer, który pozwala kontrolować nawadnianie w zakresie od 1 minuty do 24 godzin. Timer ten odpowiada za automatyczne uruchamianie i zatrzymywanie pompy nawadniającej zgodnie z ustawieniami użytkownika.
Pompa powietrza i kamień dyfuzyjny: pompa powietrza, która pobiera powietrze z pomieszczenia i przepycha je przez nietoksyczne rurki silikonowe do kamienia dyfuzyjnego. Kamień dyfuzyjny odpowiada za rozprowadzanie powietrza w postaci małych pęcherzyków wewnątrz zbiornika z pożywką oraz za utrzymanie tlenu w roztworze pożywki i jego dobrej kondycji.
Podgrzewacz wody: prosty podgrzewacz wody pozwala utrzymać optymalną temperaturę roztworu pożywki, około 20ºC.
Zbiornik na pożywkę: jest to zbiornik na wodę, w którym przygotowuje się mieszankę składników odżywczych do automatycznego nawadniania.
Profesjonalny charakter automatycznego systemu nawadniania:
Istnieje wiele innych urządzeń do uprawy, które mogą sprawić, że konwencjonalne nawadnianie będzie znacznie bardziej profesjonalne. Możliwe jest dalsze zautomatyzowanie nawadniania i uczynienie go bardziej złożonym, co w konsekwencji pozwala na lepsze zarządzanie nawadnianiem i dozowaniem nawozów, znacznie poprawiając końcowy wynik. W tym przypadku mówimy o pompa pH i EC.
Jak używać pompy pH?
Pompa pH to narzędzie do uprawy, które pozwala automatycznie kontrolować pH zbiornika z pożywką, zapewniając maksymalną wygodę. Pompa składa się z sondy, która ciągle odczytuje pH roztworu pożywki i w zależności od ustawień użytkownika podnosi lub obniża poziom pH zgodnie z potrzebami.
Pompa Kontrol 01 to kwadratowe urządzenie zawierające mechanizm odpowiedzialny za powolne i stopniowe pompowanie kwasu pH (zmieszanego z wodą) do zbiornika z pożywką za pomocą nietoksycznej rurki silikonowej. Pompa działa poprzez pobranie wody o bardzo niskim pH z butelki lub innego zbiornika, a następnie pompowanie jej do zbiornika z pożywką, gdzie pH jest wysokie.
Pompa opiera się na odczytach sondy, która monitoruje poziom pH roztworu odżywczego w zbiorniku. Urządzenie uruchamia się automatycznie i kontynuuje pompowanie, aż obniży pH do poziomu wskazanego przez użytkownika.
Istnieją dwa rodzaje pomp pH: jeden z sondą wbudowaną w samą pompę, która niezależnie monitoruje pH w zbiorniku; oraz drugi, który musi być podłączony do ciągłego miernika pH, jak w przypadku regulatora pH Milwaukee MC720 z pompą. Jeśli mamy już ciągły miernik pH, wystarczy kupić samą pompę, która jest zawsze nieco tańsza niż inne dostępne opcje, jak w przypadku pompy pH Kontrol01.
Podczas uprawy w glebie normalne pH wynosi od 6 do 7. Jeśli pH musi zostać obniżone, możemy użyć kwaśnego płynu, takiego jak PH Down firmy GHE lub kwas cytrynowy firmy Trabe, aby obniżyć pH w zbiorniku. To samo dotyczy uprawy w kokosie, kulkach glinianych, wełnie mineralnej, aeroponice lub w systemie DWC.
Wskazówki i porady dotyczące korzystania z pompy pH
W przypadku stosowania miernika pH, który ciągle monitoruje poziomy, odczyty pH są zawsze aktywne, więc jeśli poziomy osiągną wystarczająco wysoką wartość, pompa będzie dodawać kwas, aby podnieść poziom w zbiorniku do prawidłowego poziomu. Ponieważ mamy do czynienia z nawadnianiem w celu odprowadzenia wody, a nie recyrkulacją, możemy uniknąć pracy pompy przez cały dzień i ciągłego marnowania środka obniżającego pH w roztworze, ustawiając urządzenie tak, aby regulowało pH tylko przez kilka minut przed włączeniem pompy nawadniającej w celu zasilenia roślin.
Aby wykonać to zadanie, wystarczy dodać przełącznik czasowy do pompy pH zaprogramowany tak, aby włączał się 15 minut przed pompą nawadniającą i wyłączał się tuż przed podlewaniem.
Przykładem tej metody może być sytuacja, w której podlewamy raz dziennie o 15:30, ustawiamy timer tak, aby uruchamiał pompę od 15:15 do 15:30. W tym czasie pompa pH pracuje, aby ustabilizować pH na wskazanym poziomie, a następnie wyłącza się. Operacja ta jest zautomatyzowana przez cały okres uprawy, eliminując konieczność regulacji pH przy każdym podlewaniu.
Należy zauważyć, że w systemach hydroponicznych, takich jak włókno kokosowe, gdzie stosuje się dużą liczbę krótkich nawadniań dziennie, jest to bardzo dobra opcja, aby zawsze mieć pH pod kontrolą, co skutkuje cięższymi i lepszej jakości zbiorami dzięki wysokiej stabilności pH od początku do końca uprawy.
Pompy kontroli EC do stabilizacji poziomu składników odżywczych
Istnieją również pompy sterujące EC, które pełnią tę samą funkcję, utrzymując stabilny poziom EC podczas całej uprawy, idealne do systemów recyrkulacyjnych, w których ten sam roztwór odżywczy krąży w obiegu zamkniętym, codziennie odżywiając rośliny.
W obiegu zamkniętym rośliny odżywiają się EC ze zbiornika, więc EC w zbiorniku zmniejsza się w miarę odżywiania roślin. W takich przypadkach kontrola EC jest również niezbędna.
Istnieją również pompy kontrolujące EC, które pełnią tę samą funkcję, utrzymując stabilny poziom EC przez cały okres uprawy, idealne do systemów recyrkulacyjnych, w których ten sam roztwór odżywczy wielokrotnie przechodzi ten sam obieg, codziennie odżywiając rośliny.
W obiegu zamkniętym rośliny odżywiają się substancjami odżywczymi znajdującymi się w zbiorniku, co oznacza, że poziom EC stopniowo się zmniejsza w miarę odżywiania roślin. W takich przypadkach niezbędna jest kontrola EC.
Mamy nadzieję, że ten artykuł zachęci Cię do zainstalowania automatycznego systemu nawadniania. Wystarczy kilka godzin pracy, aby zaoszczędzić mnóstwo czasu w przyszłości i uzyskać lepsze wyniki!
